Müsait Olunca Beni Severmisin?

[ZaKDaRiZa]

Müsait Olunca Beni Severmisin?

İçeri girer girmez neşeyle bağırdı:
-Anne biliyor musun bugün yuvada ne oldu?
- Görmüyor musun ? Telefonla konuşuyorum.
Herkesin sevdiği şey birbirine benzemiyordu. Annesi telefonu, babası arabayı seviyordu.

Herşey erteleniyordu, telefon ve araba söz konusu olduğunda... Bir de eve misafir gelecek oldu mu kendisine hiç yer kalmıyordu.
Nerelere gitseydi? Annesi kapattı telefonu.

Mutfaktan tencere sesleri geliyordu. Koşarak yanına gitti:

-Sana yardım edeyim mi ? dedi en sevimli halini takınarak.
Annesi manalı manalı baktı:
-Hayırdır? Bir yaramazlık mı var? Bak bir de seninle uğrasmayayım. Çok yorgunum zaten.

Yorgunluk nasıl birşeydi ? Bazen elinde oyuncağıyla uykuya daldığında
anneannesi oyuncağı yavaşça elinden alır :
-Nasıl yorulmuş yavrucak. Uykunun gül kokulu kolları sarsın seni
diyerek alnına bir öpücük konduruverirdi.

Yorgunluk gül kokulu bir uykuya dalmaksa eğer, neden annesi kendisiyle böyle kızgın kızgın konuşuyordu.

-Anneciğim yorulduğun zaman gül kokulu uykulara dalarsın. Anneannem öyle söylüyor.

-Uykuya dalayım da gül kokuları kusur kalsın. Yorgunluktan ölüyorum.

Bu kelimeden nefret ediyordu.'Yorgunum, yorgun olduğumdan, böyle yorgunken'....

-Anneciğim sen yorulma, diye...

-Yemekte konuşuruz çocuğum.Bankada işler yetişmedi. Baban gelene kadar bunları bitirmem lazım.Hadi sen oyna biraz.

Hani siz yoruluyorsunuz ya...Eeee....Bende oynamaktan yoruluyorum.Ne yapayım bilmem?

Yapılmaması gerekenleri biliyordu da büyükler, yapılması gerekenleri hiç bilmiyorlardı. Işıklar söndü birden.
Annesi öfkeyle söylenmeye başladı.

-Mum da yok ! diye diye karıştırdı dolapları elyordamıyla.
Çocuk sırtüstü yatıp, anneannesinin köyünü düşündü.Gaz lambasının ışığında deli tavşan masalını anlatışını.

Deli tavsanın duvardaki aksini getirdi gözlerinin önüne. Anneannesi gibi iki ellerini birleştirip işaret parmaklarını yukarı kaldırarak tavşan kafası yaptı.

''Bak deli tavşan'' diyerek parmaklarını oynattı. Yoldan geçen arabaların farları duvardaki tavşana yol açtı.Tavşan alabildiğine hür
dolaştı sağda solda. Otlarla kuşlarla konuştu. Sonra yorgun düştü
Duvardaki görüntü minik avuçların açılmasıyla kayboldu. Kolu yavaşça kanepeden aşağı sarktı. Sonra ışıklar geldi.

Kadın çocuğun hiç konuşmadığını akıl etti.Birden kanepeye koştu.
Küçücük dizlerini karnına doğru çekerek uykuya dalmıştı.

Masanın üstündeki dosyalara baktı iğrenerek. Dindirilmez bir pişmanlık doldurdu içini.

Uyandırmaktan korka korka küçük alnına bir öpücük kondurdu.

Çocuk sanki bir ipucu bekliyormuşcasına aralanan gözleriyle mırıldandı;
- İşin bitince beni sever misin anne? dedi.

Kadın, sevilmek için randevu alan çocuğuna bakarak sabaha kadar ağladı.

******
Lütfen sevgimizi yarınlara ertelemeyelim. Hayat telaşına kaptırıp kendimizi,sevdiklerimizi ihmal etmeyelim.Unutmayalım ki yaşamın en guzel yanı sevgidir.

Unutmayalım ki yarın kimseye vaat edilmemiştir.

Sevgilerle kalın....

[likapa]

çok güzel bi yazıydı abimm teşekkür ederim...son cümle beni çok duygulandırdı - İşin bitince beni sever misin anne? -
zaman öyle hızlı ilerliyoki ve biz zamana ayak uydurmaya çalışırken çoğu şeyi gözden kaçırıyoruz...ama bazılarının malesef telafisi mümkün olmuyor...ne bir saat sonrasının nede yarınlarımızın garantisi var çok geç kalmadan pişmanlık duymamak için sevdiklerimizi ertelemiyelim..inanın telafisi mümkün olmuyor.yazıyı okurken annem geldi aklıma işin hiç bitmiyor der sevdiklerime daha çok zaman ayırcam..
sevgiler söylenilmek içindir ertelemek için değil...yarın çok geç olmadan daha ne bekliyosunuz haykırın sevginizi SİZİ SEVİYORUMMMMMMM

[ZaKDaRiZa]

Evet likapa ben ne dusundum bu yaziyi okuyunca biliyormusun?
sevilebilmek icin randovu alan tek cocuk iste.
Bundan sonra bizde randovu mu alacagiz insaallah boyle olmaz sevenlerimiz ve sevdiklerimiz. Sizleri seviyorummmmmmmmmmmmmmmmmm.

[likapa]

haklisin abimmm umarım randevu almamız gerekmez...

[nesli]

- İşin bitince beni sever misin anne? dedi

Bir cümlenin altında ne kadar da derin anlamlar gizli olabiliyor,yukarıdaki gibi, hayatın belki de en önemli dersi küçük bir çocuğun masum bir isteğinde olabiliyor...
"keşke" dememek için anın kiymetini bilmek gerek, ama nasıl? İşte bu nasılın cevabını bulabilerenlere ne mutlu!

teşekkürler ZaKDaRiZa

[ZaKDaRiZa]

Tamamen katiliyorum ve hepimizde bu eksik var. Normalde dusunuyoruz ama uygulamak cok arkada kaliyor. uygulamak isteyipde yapamayinca dahada gergin oluyoruz. Ama umudu kesmemek ve sevgimizi soylemek en iyisi bence. Ben insanlari seviyorummmmmm, sizleri seviyorummm. Yasamayi, sevilmeyi hak eden her seyi seviyorum. Umarim bir gun bunu haykirmayida basaririm.

[ASLI]

Abim sevdiğin sürece sevilirsin diye bi laf var eminim seni tanıyan herkes seviyordur bizlerde seni seviyoruz seni sizleri tanımak çokkk güzel

[enasfe]

SEVİYORUM KELİMESİ GÖRÜNÜŞTE ÇOK KOLAY AMA DERKEN NEDEN BUKADAR ZORLANIYORUZ ?

ACABA DİLİMMİ LAL OLDU
YOKSA KULAĞIMMI SAĞIR

BENDE SEVİYORUM HAYATI SEVİLMEYE LAYIK OLANLARI
SEVİYORUUUUUUUUUUUUUUMM.

[^^KaRaYeL^^]

Ben de Behçet Necatigil'in çok sevdiğim bir şiiriyle pencere açmak istiyorum bu konuya...

Sevgileri Yarınlara Bıraktınız

Sevgileri yarınlara bıraktınız
Çekingen, tutuk, saygılı.

Bütün yakınlarınız
Sizi yanlış tanıdı.

Bitmeyen isler yüzünden
Siz böyle olsun istemezdiniz

Bir bakış bile yeterken anlatmaya herseyi
Kalbinizi dolduran duygular
Kalbinizde kaldı

Siz geniş zamanlar umuyordunuz
Çirkindi dar vakitlerde bir sevgiyi söylemek.
Yılların telaşlarda bu kadar çabuk
Geçecegi aklınıza gelmezdi.

Gizli bahçenizde
Açan çiçekler vardı,
Gecelerde ve yalnız.
Vermeye az buldunuz
Yahut vakit olmadı

Behçet Necatigil

[likapa]

Behçet Necatigil'in sevdiğim şiirlerinden biri tekrar büyük bi keyifle okudum...teşekkürler karayel

[musti_show]

EVET GERCEKTEN COK GUZEL BİR SİİR VEDE COK GUZ BIR ACIKLAMA.TESEKKURLER KARAYEL VE LİKAPA

[eliferdem]

Adam yorgun argın eve döndüğünde 5 yaşındaki çocuğunu kapının önünde beklerken buldu.
Çocuk babasına, "Baba bir saatte ne kadar para kazanıyorsun" diye sordu... Zaten yorgun gelen adam, "Bu senin işin değil" diye cevap verdi. Bunun üzerine çocuk "Babacım lütfen, bilmek istiyorum" diye üsteledi. Adam "İllâ da bilmek istiyorsan 20 milyon" diye cevap verdi. Bunun üzerine çocuk "Peki bana 10 milyon borç verir misin" diye sordu. Adam iyice sinirlenip, "Benim senin saçma oyuncaklarına veya benzeri şeylerine ayıracak param yok. Hadi, derhal odana git ve kapını kapat" dedi. Çocuk sessizce odasına çıkıp kapıyı kapattı.
Adam sinirli sinirli "Bu çocuk nasıl böyle şeylere cesaret eder." diye düşündü. Aradan bir saat geçtikten sonra adam biraz daha sakinleşti ve çocuğa parayı neden istediğini bile sormadığını düşündü, "Belki de gerçekten lazımdı"... Yukarı çocuğunun odasına çıktı ve kapıyı açtı... Yatağında olan çocuğa, "Uyuyor musun" diye sordu. Çocuk "Hayır" diye cevap verdi... "Al bakalım, istediğin 10 milyon. Sana az önce sert davrandığım için üzgünüm. Ama uzun ve yorucu bir gün geçirdim" dedi... Çocuk sevinçle haykırdı, "Teşekkürler babacığım"... Hemen yastığının altından diğer buruşuk paraları çıkardı. Adamın suratına baktı ve yavaşça paraları saydı.Bunu gören adam iyice sinirlenerek, "Paran olduğu halde neden benden para istiyorsun?... Benim, senin saçma çocuk oyunlarına ayıracak vaktim yok" diye kızdı... Çocuk "Param vardı ama yeterince yoktu " dedi ve yüzünde mahcup bir gülücükle paraları babasına uzattı; "İşte 20 milyon... Şimdi bir saatini alabilir miyim babacım?..."