YAŞAMAK NEDİR

[selamtugba0854]

--------------------------------------------------------------------------------

Karanlık bir kuyunun içindeyim...Ellerim kollarım bağlı...Çıkamıyorum buradan...Derin, derin nefes alıyorum...Oksijen bitmek üzere içerde...Bağırıyorum,ağlıyorum ama nafile kimse duymuyor sessiz çığlıklarımı..Her yerim kanamaya başlıyor sonra...Müthiş bir acı duyuyorum...Ama acıyan ve kanayan bedenim değil...Ruhum bu...Bırak beni diyor...Bırak da gideyim...Seninle yaşamak istemiyorum artık!Hayır sana ihtiyacım var!Hiçbir yere gidemezsin!
Kaynak : yorumla.net - Linkleri Sadece Kayitli Uyelerimiz Gorebilir. Uye Olmak Icin Tiklayiniz... -İstemiyorum seni,anla artık bırak beni!Hem ölmekten neden korkuyorsun?sen zaten yaşamıyorsun.
-Hayır, yaşıyorum ben.Yalan söyleme!Bak hala nefes alıyorum görmüyor musun?Kalbimin çarpışlarını duyuyor musun?
-Evet duyuyorum.Ama yaşamıyorsun...Kendini kandırıyorsun sadece...
-Hayır, yaşıyorum ben!
-Peki söyle o zaman yaşıyorsan eğer, sen hiç hayatın boyunca denizin rengini gördün mü?Bir an olsun mutlu oldun mu?Hayatı umursadın mı hiç?Neden susuyorsun? Konuşsana!Kaldır kafanı, yüzüme bak ve cevap ver hadi bana!Veremiyorsun değil mi?
İkimize de zindan ettin bu dünyayı...Sana uzanan elleri hep geri çevirdin...Karanlıklarda yaşamayı sen seçtin...Güneş gözlükleri vardı çünkü senin gözünde,asla çıkarmadığın...Oysa ki çoğu insanın kolay, kolay sahip olmayacağı şeylere sahiptin sen...Ama yinede yaranılmıyordu sana...Çünkü sen nankördün...Yaptığın hiçbir şeyle mutlu olmasını bilmiyordun...
-Böyle olmayı ben seçmedim.Çok denedim o lanet güneş gözlüklerini çıkarıp atmayı ama başaramadım...Bırakma sende beni ne olur çok yalnızım...Gitme yalvarıyorum...
-Bak yine kendini düşünüyorsun sen...Umurunda bile değilim aslında...Yalnız kalmaktan korkuyorsun...
-Hayır doğru değil!Sana değer veriyorum...Gitmeni istemiyorum...
-Bugüne kadar hiç umursamadın beni...Şimdi neden , neden bu yalvarışlar?Hep karanlık kuyularda yaşatmadın mı sen beni?Ellerimi,kollarımı bağlamadın mı?Her yerimi kanatmadın mı?Hiç söz hakkı verdin mi bana?Fikrimi sordun mu?Ağzımdan çıkarken kelimeler yutmadın mı?Haydi söyle!..Yapmak istediğim şeyleri hiç yaptırmadın...Beni hiç özgür bırakmadın...Senin istediğin olmalıydı değil mi?Hepsen haklıydın ben yanlıştım senin için...Dışarı çıkmamalıydım ben...Hep karanlıkları görmeliydim...Nefretle,kinle,acıyla yaşamalıydım...Üzgünüm artık katlanamam sana...Ellerimdeki ve ayaklarımdaki zincirleri kopardım sonunda...Işığa gidiyorum artık ,ait olduğum yere...Huzura kavuşuyorum geç de olsa...Vakit geldi artık...Bak, ışıkları görüyor musun?Ne kadar da güzeller...Tanrım ne güzel bir duyguymuş siyahtan başka renkleri de görebilmek...Evet, veda vakti gidiyorum işte...Ağlama boşuna fayda etmez bu saatten sonra...Üzgünüm seni terk ediyorum..Ve son bir soru soruyorum sana...YAŞAMAK NEDİR?SADECE NEFES ALMAKMIDIR?Yaşamak bir denizdi önceleri
Şimdi olsa olsa yalnız sevinçtir
Ne acılar ne gözyaşları
Onun güzelliğini silebilir
Kayaları ellerimizde ufalayarak
Kurduğumuz küçük evlerde
Küçücük devler gibi ölesiye seviştik.
Ağaçlar diktik çocuklar büyüttük
Savaşmayı ve paylaşmayı bildik
Doğrudur her zaman bir şey eksik
Doğmadan ölmeye benzer
Bir şey var içimizde
İnancı ve sevdası bize yeter
Ürkek bir gidiş gelişte
Benim sende aralıksız yaşadığım
Bilgelerin kitaplarda tanımladığı
Sonsuzluk budur işte