Beni bir canlı gibi ameliyat edin otopsi yapar gibi değil!

eliferdem · Elmas Üye

Jerry, çevresindekilerin çok sevdiği insanlardan biriydi. Keyfi her zaman
yerindeydi. Her zaman söyleyecek olumlu bir şey bulurdu. Hatta bazen
etrafındakileri çıldırtırdı bile, "Bu adam, bu halde bile nasıl iyimser olabiliyor" diye.

Birisi nasıl olduğunu sorsa, "Bomba gibiyim" diye yanıt verirdi hep.. "Bomba gibiyim.."

Jerry bir doğal motivasyoncuydu.. Yanında çalışanlardan biri, o gün, kötü bir günündeyse, Jerry yanına
koşar, duruma nasıl olumlu bakılacağını anlatırdı.

Bu tarzı fena halde düşündürüyordu beni.. Bir gün Jerry'ye gittim, "Anlayamıyorum" dedim.. "Nasıl oluyor
da, her zaman, her koşulda bu kadar olumlu bir insan olabiliyorsun.. Nasıl başarıyorsun bunu?."

"Her sabah kalktığımda kendi kendime 'Jerry bugün iki seçimin var. Havan ya iyi olacak ya kötü..'
Havamın iyi olmasını seçerim. Kötü bir şey olduğunda gene iki seçimim var. Kurban olmak, ya da ders
almak. Ben başıma gelen kötü şeylerden ders almayı seçerim. Birisi bana bir şeyden şikayete geldiğinde,
gene iki seçimim var.. Şikayetini kabul etmek ya da ona hayatın olumlu yanlarını göstermek. Ben hayatın
olumlu yanlarını seçerim."

"Yok yahu" diye protesto ettim. "Bu kadar kolay yani.."

"Evet.. Kolay" dedi Jerry.. "Hayat seçimlerden ibarettir. Her durumda bir seçim vardır. Sen her durumda
nasıl davranacağını seçersin. Sen insanların senin tavrından nasıl etkileneceklerini seçersin. Sen havanın,
tavrının iyi ya da kötü olmasını seçersin.. Yani sen, hayatını nasıl yaşayacağını seçersin!.."

Jerry'nin sözleri beni oldukça etkiledi. Onu uzun yıllar görmedim. Ama, hayatımdaki talihsiz olaylara
dövünmek yerine, seçim yapmayı tercih ettiğimde hep onu hatırladım.

Yıllar sonra, Jerry'nin başına çok tatsız bir şey geldi. Soygun için gelen hırsızlar, paniğe kapılıp, Jerry'yi
delik deşik etmişler.. Ameliyatı 18 saat sürmüş, haftalarca yoğun bakımda kalmış. Taburcu edildiğinde,
kurşunların bazıları hala vücudundaymış.

Ben onu, olaydan altı ay sonra gördüm. "Nasılsın" diye sorduğumda, "Bomba gibiyim" dedi.. "Bomba
gibi.."

"Olay sırasında neler hissettin Jerry" dedim.

"Yerde yatarken, 'İki seçimim var' diye düşündüm.. Ya yaşamayı seçecektim, ya ölümü.. Ben yaşamayı
seçtim."

"Korkmadın mı, şuurunu kaybetmedin mi!.."

"Ambülansla gelen sağlık görevlileri harika insanlardı. Bana hep 'İyileşeceksin merak etme' dediler. Ama
acil servisin koridorlarında sedyemi hızla sürerlerken doktorların ve hemşilerin yüzündeki ifadeyi görünce
ilk defa korktum. Bu gözler bana 'Bu adam ölmüş' diyordu.. Bir şeyler yapmazsam, biraz sonra ölü bir
adam olacaktım gerçekten.."

"Ne yaptın" diye merakla sordum..

"Kocaman bir hemşire yanıma yaklaştı ve bağırarak herhangi bir şeye alerjim olup olmadığını sordu..
'Evet' diye yanıt verdim.. 'Var..' Doktorlar ve hemşireler, merakla sustular.. Derin bir nefes alarak kendimi
topladım ve bağırdım: 'Benim kurşunlara alerjim var!..' Doktorlar ve hemşireler gülmeye başladılar..
Tekrar bağırdım.. Ben yaşamayı seçtim. Beni bir canlı gibi ameliyat edin. Otopsi yapar gibi değil.."

Jerry, sadece doktorların büyük ustalıkları sayesinde değil, kendi olumlu tavrının büyük katkısı ile yaşadı.
Yaşaması bana yeni bir ders oldu.

Her gün, hayatımızı dolu dolu yaşamayı seçme şansımız ve hakkımız olduğunu ondan öğrendim.. Ve her
şeyin kendi seçimimize bağlı olduğunu..

....

Bu yazıyı okudunuz.. Şimdi iki seçiminiz var.

1. Unutup gitmek.

2. Kesip saklamak, dostlarınıza dağıtmak

(ç) alıntı