ağlıyorum işte

[eliferdem]

Ne çok şey anlatır gözyaşları...
Bazen söylenemeyen sözlerin sesi, bazen bir pişmanlığın diyeti,
bazen de bir sevda nefesi...
Sessizliğin çığlıklarıdır aslında gözyaşları...
Anlatılamayanı anlatmak ister karşısındakine...
Eğer anlayabilirse...

İnsanoğlu bi garip...
Sevinir ağlar, üzülür ağlar, hasret çeker ağlar, kavuşur yine ağlar.
Kelimeler kifayetsiz kaldığında, gözyaşları görev başındadır.
Aslında ağlayabilmek büyük bir nimet...
Ve ağlamak taş kalpli olmadığımızı gösteriyor.
Hala insan olduğumuzu, hissettiğimizi, DUYGUSUZ olmadığımızı...

Ama bazen gözpınarlarından aşağı süzülemez gözyaşları...
Onlar dışa akıp ziyan etmezler kendilerini...
Çünkü çok daha önemli bir görevleri vardır.
İçteki bir yangını söndürmek isterler.
Göz kapaklarınızın alev alev yandığı,
boğazınıza bir şeylerin düğümlendiği,
burnunuzun direğinini sızladığı oldu mu hiç?
Dikkat ettiniz mi o anlarda gözyaşlarınızın istikameti neresi?
En zor olanı bu belki de...


Ağlamak zayıflık mı?
Neden ağlamamız gereken anlarda; yumruklarımızı, tırnaklarımız avuçlarımızı kanatıncaya kadar sıkar,
boğazımızdaki düğümleri yutkunarak gidermeye çalışırız?
Neden kaçırırız buğulanan gözlerimizi başkalarından?

Bakın ağlıyorum işte!
Utanmıyorum kimseden...
O kadar içime akıttım ki gözyaşlarımı!...
Artık zapdedemiyorum içimdeki çağlayanı....


Ağlıyorum dostlarımın vefasızlığı için
Ağlıyorum Yaradana vefasızlığım için
Ağlıyorum özlediklerim için
Ağlıyorum özleyip de kavuşamadıklarım için
Ağlıyorum içimi acıtan kalp kırıklıklarım için
Ağlıyorum istemeden de olsa kalbini kırdıklarım için
Ağlıyorum unutulmaması gerekenleri unuttuğum için
Ağlıyorum unutamadığım için
Ağlıyorum yaklaştıkça uzaklaştıklarıma
Ağlıyorum tanıdıkça çirkinleşenlere
Ağlıyorum kıymetini bilemediklerime
Ağlıyorum sevsem de yüz bulamadıklarıma
Ağlıyorum ziyan olan yıllarıma
Ağlıyorum bir ömür ağlayamadıklarıma!

alıntı

[ayandira]

Ne ağlarsın benim zülfü siyahım
Bu da gelir bu da geçer ağlama
Göklere erişti figanım ahım
Bu da gelir bu da geçer ağlama

Bir gülün çevresi dikendir hardır
Bülbül har elinden ah ile zardır
Ne olsa da kışın sonu bahardır
Bu da gelir bu da geçer ağlama

Daimi'yem her can ermez bu sırra
Gerçek kamil olan yeter o nura
Yusuf sabır ile vardı Mısır'a
Bu da gelir bu da geçer ağlama

[likapa]

daha öncede okumuştum teşekkürler elif güzel bi şiir...
ayandıra cevap mükemmel

[=FLOWERS=]

Sen ağlama,Dayanamam,AĞLAMA GÖZBEBEĞİM sana kıyamam...ALLAH kimseyi ağlatmasın..İNŞALLAH..tskler elif..

[Bence]

Flowers'in duasında şöyle bir değişiklik yapmak istiyorum:

Allah kimseye ağlama ihtiyacı duyacağı olaylar yaşatmasın,ama ağlaması gerektiği zaman da gözyaşlarını eksik etmesin.

Neden mi?

Sağlığımızı, yaşam kalitemizi ve güzelliğimizi tehdit eden en büyük
sorunların başında stres gelir. Ama doğamız o kadar mükemmel bir tasarımdır
ki, her sorunun çaresi, her derdin dermanı içinde saklıdır. Örneğin gülmek
de ağlamak da sandığımızdan çok daha değerli ve sağlıklıdır.

Ağlamak en az gülmek kadar önemli. Ağlamak yoğun duyguları takip eder. Bu
genelde üzüntüdür ama bazen neşe ve kahkaha da olabilir. Nezle olduğumuzda,
rüzgarda gözümüz yaşardığında ya da soğan doğradığımızda akan gözyaşları ile
içimizi derin duygular kapladığında gözlerimizden süzülen gözyaşları
farklıdır.

Bu tip gözyaşlarının hormonal ve kimyasal içerikleri değişiktir. Gözyaşını
tahlil ettiğimizde içinde acı ve ağrıya karşı dayanıklılığımızı artıran bir
çeşit endorfin hormonu, vücudumuzdaki stresin önde gelen belirtilerinden
olan ACTH hormonu ve prolaktin hormonu olduğunu görüyoruz. Bu tip gözyaşında
yoğun bir şekilde manganez minerali de bulunur.

Bu mineral iskelet sistemi ve üretkenliğin yanı sıra duygusal
dalgalanmalarımızla da yakından ilişkilidir. Ağlarken biraz yoruluruz ama
sonra kendimizi çok daha iyi hisseder, açılırız. Araştırmalar duygusal
gözyaşlarının stresle yükselen bazı kimyasalları dışarı atmamıza yardımcı
olduğunu gösteriyor.

www.hekimce.com

..................

Not: Romantizm forumuna uyan bir ekleme olmadı ama