HAYATI AŞKLA YAŞAMAK...

[Askin-Elif-Hali]

Göremeden yaşarken hissettiklerimiz bağlar hayata.Yüreğimizde yarına dair biriktirdiğimiz umudu azık yaparız uzun gecelerde. Bazen yalnızlığımız kadar kalır her şey;güne,geceye ve hayata dair suskunlukların hesabında boğulur gibi oluruz.Hayata dair ne varsa hepsi üzerimize yıkılır,ruhumuzu istilaya yeltenen duyguların ağırlıklardan bir sıcak göz yaşı ile kurtuluruz.Manası yitik sözlerden geriye düşünceler kalır,sessizlik çok sesli bir hayatın göz yaşları olur.Yüreğimizin ezgisini ararız,hüzün notaları çalmaktadır oysa.Hüzün düşkünü duyguların kuşatmasında kalan ruhumuz, hayatın en donuk rengini yansıtır çehremize.Bir ses,bir ışık telafisi olur sessiz ve karanlık gecenin.Yalnızlığımıza sığınıp yüreğimizin kıyılarına demir atan düşüncelerimizi paylaşacağımız dost çehreler ararız.Yüreğimizde muhatabını bekleyen düşünceler ve sesler,zaman geçtikçe bir acı hissi ile böler hülyalarımızı.Oysa bizden ötesi kalmaz bazı zamanlarda. Hayatımıza renk veren düşüncelerimizle başlar hüzünden mutluluğa yolculuğumuz.Düşündükçe hayata dair bir bir açılır perdeler..Düşündükçe açılır,açıldıkça insan daha çok düşünür,şeklin ardında bize seslenen,gözlerimize hitap ederek düşüncelerimizi anlamlandırıp mana alemine taşıyan varlığımızı. Sonra yaşlanan duyguların ardında bizi bekleyen soğuk zamanlarda verdiğimiz duraklar olur yalnızlık .Ve kaybedenin belirsiz olduğu yoldur ayrılık, Aşk; umudu sevgiyle büyütüp hayatın neşesini hissetmektir,Umut; hiç dönmeyeceğini bilerek gideni açık kapılarda beklemektir,güneşi selamlamaktır zifiri karanlıklarda,vuslatı aramaktır firak topraklarında.Acılara muhatap kalıp yalnızlık kılıfıyla tükenirken; ruhuna acının rengini taşımayıp, çehresinde tebessümler çoğaltmanın adıdır şükür.. Hayatın dik ve uzun yokuşlarına çıkarken ayağımıza takılan çakıl taşlarıdır hüzünler. Ve nihayetinde düzlüğe varmanın adıdır huzur.Bir gün yüreğimizdeki engebeleri aşıp huzurun düzlüğünde kalıp düşünebilseydik,neden bu yolculuk.Acaba çok mu uzaktık kendimize.Ya da kendimize varmak için daha ne kadar menzilimiz var. Aslında kendi varlığımıza varmamız, kendimizi tanımamız o kadar zor değil,her defasında kendimizden uzaklaşıp tekrar benliğimize varmak için yollar arıyoruz.Oysa her insanın içinde mutlaka kendine döneceği bir yol vardır.Sevgiyle,şefkatle,tebessümle,ümitle, kendisiyle dost olabilmekle açılır yollar. Yaşanılan her günün hatta an’ın farkında olup, hep iyiyi söyleyelim,hep güzeli isteyelim,iyi olana niyet edelim..Güzel amellere namzet insanlar olma mutluluğuna erişecek bireylerden olabilme isteği ve sevinciyle selamlayalım hayatı,evreni,aydınlıkları örterek geceye korku salan karanlığı bile. Tebessümlerle yürek coğrafyamıza kapılar açalım.Açılan her kapı ruhumuza ayrı bir sevinç kaynağı olur..Kendimizle dost kalabildikçe var olacağız.Var olduğumuzun farkına vardıkça mutlu olup,huzur saatlerine ulaşacağız. Yaşanılan her günün farkında,yaşanılan anı idrak ederek,aldığımız her nefese şükrederek, alıp verdiğimiz nefesimizin bir gün tükeneceği hakikatiyle ağzımızdan çıkan sözcüklerin de son sözcükler olabileceği gerçeğini unutmadan hep iyiyi söyleyelim,hep güzeli isteyelim,hep iyiye olsun niyetimiz,düşüncelerimiz,amellerimiz ta ki hayallerimiz.Güzel amellere namzet insanlardan olma mutluluğuna erişecek bireylerden olabilme duasıyla selamlayalım hayatı,evreni,aydınlıkları örterek geceye korku salan karanlığı bile. Tebessümlerle yürek coğrafyamıza kapılar açalım.Açılan her kapı rumuza ayrı bir sevinç kaynağı olsun..Açılan her kapı yeni bir mutluluğa yol olsun..Sevinçleri çoğaltım çehremizde..Sevinçler dost kılar benliği ruhumuza.Kendimizle dost kalabildikçe var olacağız,kendimizle dost olup kendimizi tanıdıkça varoluş amacımıza ulaşmış olacağız. Kutsal olan yalnızlığın ulviyetinde, aşkın ve umudun kervanında, hayatın akışı karşısında yaşama renk ve anlam katma telaşı içerisinde, dünü anarak,günü yaşayarak ve yarını umut ederek yaşamaya çalışan hayat müdavimlerine,yüreğindeki yalnızlığına inat kalabalık yaşayan yürek seferi yolcularına,tüm sıkıntılara rağmen yüreğinde ve çehresinde çoğalttığı tebessümlerle hayatı aşkla yaşayıp, acılardan intikam alan mutluluk bekçilerinden olabilme ümidiyle…

[gursoyt]

Harika bir yazı, yüreğinize, emeğinize sağlık Askin-Elif-Hali.