HOŞ GÖRÜ

[selamtugba0854]

Galiba biz çok bencil olmaya başladık.hoş görü kavramını unuttuk.Mevlananın,Yunusun yeşitigi bu topraklarda hoş görü hüküm sürerken ne olduda şimdi kardeşlikler kötü dugugulara döndü.Mevlana yı herkes sevdigini söyler de onun felsefesini kimse uygulamaz.Mevlana bir gönül egitimcisiydi huzuru,sevgiyi,hoş görüyü tesis etti,bu degerlerin senbolü oldu.Günümüzde en çok dile getirilen bir sözcük meger ne çetin cevizmiş.Hoş görünün eksik oldugu bir toplumda yaşıyoruz.yani özü elde etmek için çaba gerekiyor tıpkı hoş görünün özünü kavramak gibi.Hoş görünün eksik oldugu bir toplumda yaşamanın sürekli çatışmave kargaşanın sürdügünü görüyorum.Hoş görüyü kavramak,yaşamak ve yaşatmak için bilgi ve çaba gerekir.Çünkü hoş görü bireyin kendi psikolejisi ve sosyal ve felsefi oarak bilinçli bir şekilde kavraya bildigi oranda olabilir.Hoşgörü karşımızda bulunan insanların düşünce ve davranışlarındaki bizce görülen yanlışlıgı,ilk baştan tepki göstermeyerek bunların nedenlerini düşünüp,çabuk ve kesin yargılardan yada eylemlerden kaçınmalıyız.Bugün bilinçli bir hoş görüsüzlük,bilinçli bir hoş görüden yararlıdır.burada akıl susar,hoş görü, olur boş görü.Sonuç olarak hepimizin her dönemde hoşgörüye gereksinimiz var.Sevgi artıkça hoşgörü hoş görü arttıkça sevgi gelişir.Bazen ikisini bir birinden ayırmak zorlaşır.Fakat empatideki akılsal ve bilimsel,temel hoşgörüyü bilinçli olarak kavramamızı saglar.

[gursoyt]

Sosyal hayat, bilinmeyenlerle, bunları ilişkilendiren formüllerin eşit olduğu, çözümün tek olduğu, cebirsel denklemlerden farklıdır. Ne yazık ki, bunu anlayabilecek, sonucuna katlanabilecek, başka doğruların da olabileceğini düşünecek derecede, bilinçli bireyleri yetiştirmek, çok da kolay değildir. Toplumsal öğretilerimiz, tek doğrunun olduğunu, onun haricindekileri düşünmenin bile yasak, veya sakıncalı olduğunu belirtmektedir. Okunacaksa, sadece belli yazarlar veya düşünceler okunmalı, karşıt veya alternatif düşüncelere asla ve kat'a bulaşılmamalıdır. Bunun sonucunda da, değerlendirme ve sentezleme yeteneğinden yoksun, robot bireyler yetişmekte, başarısızlık ve hoşgörüsüzlük olabildiğince yayılmaktadır. Bizlere yön vermesi gereken, baş tacımız, kitabımız, süslü kılıflarla, ulaşılması zor duvarlarda, yükseklere asılmakta, o duvarın altında, törenin herşeyin üzerinde olduğu, aile bireylerinin öldürülmesinin ne denli kutsal olduğu tartışılmakta, cinayet kararları alınmaktadır. Kutsal, sadece bazı yüce bireylerin(!) anlayabileceği bir kaynak olarak, bulunduğu yerden alınmakta, orjinalinden okunurken, müziksel bir tını olarak evlerin odalarını doldurmakta, miras hukukunun anlatıldığı, Nisa suresinin ilgili ayetlerinde, gözyaşları dökülmektedir. Anlama, değerlendirme ve tartışma, ancak küfür ve kutsala saygısızlık olarak nitelendirilmektedir.

Yanlışı düzeltmesi gereken eğitim değil midir? Eğitimden anladığımız, bilgilerin çocuğun kafasına yığın şeklinde depolanmasından ibarettir, ki sindirilmediğinden, en kısa zamanda uçup gitmektedir. Avrupa, Amerika veya bilimde ileri olan ülkelerin okullarında, bizim okullarımıza göre çok daha az bilgi verilirken, neden biz okul sonrası dönemde, çok daha geride kalmaktayız? Acaba bunun altında, öğrenilen bilgilerin, yorumlanıp sentezlenebilmesi eksikliği mi yatmaktadır?

Evde susturulan, fikirleri bastırılan, okulda formatlanıp sınırlandırılan bir beyinin, diğer fikirlere anlayışla yaklaşabilmesi, davranışlara hoşgörü gösterebilmesi mümkün müdür?

Sonucun son derece normal, olağan olduğunu belirterek yorumumu sonlandırmak istiyorum.

Saygılarımla.