Bazen bizim dogru olarak düşündüklerimiz yanlış çıkabiliyor... Üzüldügümüz şeyler sevince dönüsebiliyor... işte size bu konuyla ilgili bir hikaye:
"Bir gün okyanusta yol alan bir gemi kaza geçirerek battı. Gemiden sağ kurtulan adamı, dalgalar küçük, ıssız bir adaya kadar sürükledi. Adam ilk günler kendisini kurtarmasi için Allah'a yakardı ve yardım bulurum umuduyla ufka bakti. Ama ne gelen oldu, ne giden...
Daha sonra rüzgardan, yagmurdan ve zararlı hayvanlardan korunmak için ağaç dallarından ve yapraklardan bir kulübe yaptı. Sahilde buldugu, gemiden arta kalan konserve, pusula gibi eşyaları bu kulübeye koydu. Günler hep ayni sekilde geciyordu... Balık avlıyor, pisirip yiyor ve ufku gözlüyor, kendisini kurtarması icin Allah'a dua ediyordu... Bir gün tatlı su getirmek icin yürüyüşe çıkmıstı, geri döndügunde kulübesinin alevler icinde yandığını gördü. Duman, dans ede ede göğe yükseliyordu. Başına gelebilecek en kötü seydi bu.
Keder ve ofke icinde donakaldı... Şimdi bu ıssız adada, başını sokabilecegi bir kulübe bile kalmamıstı. "Allah'ım, bunu bana nasıl yapabildin?" diye feryat etti. O geceyi keder ve üzüntü icinde geçirdi. O kadar dua ettigi halde, başına bu olay geldigi için sitemler etti.
Ertesi sabah erken saatlerde, adaya yaklasmakta olan bir geminin düdük sesiyle uyandı!
Bitkin adam kendisini kurtaranlara sordu; "Benim burada oldugumu nasıl anladınız?" Cevap onu hem şaşırttı, hem de utandırdı:
"Dumanla verdiginiz işareti gördük!"
Canımızı sıkan, göz yaşlarımızı inci gibi döküveren olaylar sessiz bir kurtuluş çagrısı, bir mutluluk davetiyesi belki de... Ilk bakışta dayanılmaz gelen acı anlar, sonrasında kalbimizi kuş gibi hafifleten, ruhumuzu ısıtan tatlı tecrübelere dönüşüyor. Aydınlıkta seçemeyecegimiz bir ışık, karanlık basınca fenerimiz oluyor. Keyfimiz yerindeyken burun kıvırdıgımız tavsiyeler, yaslı anlarımizda imdadımıza yetişiyor. İyilik hallerinde sırt cevirdiklerimiz, zor anlarda sırtımızı dayadıklarımız oluyor.
Hikayede yanan kulübenin dumanıyla kurtuluş umudunun yeşermesi gibi, yaşamımızdaki kırık dökükler, yıkıntı ve ziyanlar, kayıp ve yenilgiler yenilenmenin, yeniden doguşun tohumlarını ekiyor aslinda...
Acı, derinlerinde gizlenen tatli hediyelerle dolu. Yapmamiz gereken, acıyla barışıp onu çozumlemek, gizledigi armaganı kalbimize buyur etmek..."
Ne kadar da güzel bir öykü; "Hayırlı şey ne demektir?" konulu kompozisyon yazılacak olsa, bundan daha güzel örnek verilemezdi belki de. Ümidin asla kesilmemesi gerektiği, her zaman hayırlısının istenmesi, ne kadar da hoş bir dille anlatılmış. Kötü gibi görülüp hayırlı olanın, her zaman bariz görülemeyeceği de.
Çok teşekkürler paylaşımınız için Pamuk-61, çok beğendim.
Bu forumda yeni konular açamazsınız Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı değiştiremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı silemezsiniz Bu forumdaki anketlerde oy kullanamazsınız
SSS
Arama
Kullanıcı Grupları
Profil
Özel mesajlarınızı kontrol etmek için login olun
Giriş
