Bardağı yere bırakın bugün...!

[FAYDIN]

Profesör elinde içi dolu bir bardak tutarak dersine başladı
Herkesin göreceği bir şekilde tutuyordu ve ardından sordu :
“Bu bardağın ağırlığı sizce ne kadardır?”
'50gm!' .... '100gm!' .....'125gm'
..diye öğrenciler cevapladı.
“Bardağı tartmadıkça gerçekten ben de bilemem,” dedi profesör, “ama, benim sorum şu ki :
Bu bardağı böyle birkaç dakikalığına tutsaydım ne olurdu?”
‘Hiçbir şey' …..diye cevapladı öğrenciler
Tamam, peki 1 saat boyunca tutsaydım ne olurdu?' diye sordu profesör bu kez…
Kolunuz ağrımaya başlardı efendim' diye öğrencilerden biri yanıtladı.
“Haklısın, peki şimdi ben 1 gün boyunca tutsam ne olurdu?”
“Kolunuz iyice ağrır, kas spazmı vs gibi sorunlar yaşardınız ve hastaneye gitmek zorunda kalırdınız!”
….. tüm öğrenciler çeşitli yorumlar yaptı ve gülüştüler
“Çok iyi.
Peki tüm bu sorunlar olurken bardağın ağırlığında bir değişme olur muydu?”
Diye sordu profesör.
‘Hayır‘…. Diye cevapladı herkes
“Peki o zaman kolun ağrımasına ve kas spazmına neden olan neydi?”
Öğrenciler bulmaca çözermişçesine düşünmeye başladılar.
“Acıdan ve ağrıdan kurtulmak için ne yapmam gerekir bu durumda?”diye tekrar profesör sorar
“Bardağı bırakın düşsün!” diye öğrencilerden biri cevap verir
“Kesinlikle!” der profesör.
Hayatın problemleri de böyle birşeydir.
Onları kafanda birkaç dakika tutarsın ve bir sorun yokmuş gibi görünür.
Uzun bir süre düşünürsün ve başın ağrımaya başlar
Daha uzun düşünün… Artık seni bitirmeye ve hiçbir şey yapamamana neden olur.
Hayatınızdaki mücadeleleri ve problemleri düşünmek önemlidir,
Fakat DAHA ÖNEMLİSİ onları her günün sonunda, uyumadan önce yere bırakmaktır (bardak gibi).
Bu şekilde strese girmez, ve her gün taze bir beyin ile uyanır ve her konuyla ve yolunuza çıkan her mücadele ile başa çıkabilecek güçte olursunuz!

Sevdiklerinize şunu hatırlatın:

“Bardağı yere bırakın bugün!”

[zafersoy]

faydın emeğine sağlık güzel bir paylaşım..ancak o profosör heralde türkiyede yaşamıyor olsa gerek.sorunları yere bırakmak bir yana elini ters çevirip düşürmeye çalışsanda olmuyor..bizdeki bardaklar elimize zamk ile tutturulmuş..

bizim komutanlardan bir tanesi toplantıya elinde bir kavanoz ile geldi.yanında da üç torba ve bir bardak su vardı.bu boş kavanozu görüryormusunuz diye söze başladı.bu kavanozu şuan dolduruyorum dedi ve içine değişik ebatlarda 5-6 taş koydu.havaya kaldırdı,şuan doldumu dedi.bizde dolu göründüğü için doldu dedik.hayır diyerek ikinci turbadan küçük çakıl taşlarını çıkardı ve kavanozun içine döktü.birkaç kez salladı ve çakıl taşlarının aralara girmesini sağladı.tekrar havaya kaldırdı,şimdi doldumu dedi.bizde evet komutanım şimdi doldu dedik.hayır diyerek üçüncü torbadan eline kum aldı ve kavanoza döktü.şimdi doldumu ?evet komutanım doldu.hayır dolmadı diyerek suyu aldı ve kavanozun içine boşalttı ve dediki şimdi doldu..her zaman kavanozun tamamen dolu olduğuna emin olmadan doldu demeyin dedi ve toplantıdan çıktı

bol şanş..hayatta hepinize iyi kavanoz doldurmalar diliyorum

[RaMLe]

güzel bir paylasimdi FAYDIN keske bunu yapabilsek

[FAYDIN]

Beğenilerinizi paylaştığınız için teşekkür ediyorum sevgili zafersoy ve RaMLe... Bardağı tamamen bırakamasak da hafifletmemizde fayda olduğu kanaatindeyim...

[gursoyt]

Çok güzel bir öykü, harika dersler çıkarmak da mümkün. Zafer Bey'in dediği gibi, tüm olumsuzlukları düşünmemek elde değil, mümkün de değil, ama tavsiyeye uymak kesin gerekli. (Askerdeki tüfekli hareketler geldi aklıma, piyade tüfeği nasıl da ağırlaşırdı, kol ileri doğru tutulup, beklendiğinde.) Kıyaslandığında zihnimiz çok daha ağır yüklere tahammül edebiliyor aslında. İyi ki unutmak denen bir nimet var, yoksa yaşamak zûl olabilirdi.

Paylaşım için çok teşekkürler FAYDIN.

[eliferdem]

Paylaşım için çok teşekkürler Faydın

bardaklarımızı bugün yere bırakalım (:

[-koçero-]

Profesörün elinde bir bardak var... ve bu bardağın su bardağı olduğunu biliyoruz.... ancak içersiinde ne olduğu.. neyle dolu olduğunu bilmiyoruz... elimizde uzun süreli tuttuğumuzda üzerimizde yarattığı etkiden bahsediyoruz... acı verdiğini ve sonunda bırakmamız gerektiği konusunda hemfikiriz sanırım... peki...bardağın içerisinde bıraktığımızda ömür boyu yokluguna üzülecegimiz birseyleride parmaklarımızın arasından kayıp gidebilecegini düşündükmü? bardakta acıyı öekilir kılan başka şeyler yokmuydu?